Ο μύθος λέει ότι οι λιβελούλες είναι νεράιδες που έχουν μεταμορφωθεί για να μπορούν να ζουν ανάμεσα στους ανθρώπους… ή μήπως όχι… μήπως είναι οι ψυχές αυτών που αναγκάστηκαν να φύγουν από κοντά μας και επιστέφουν όταν τις χρειαζόμαστε περισσότερο;
Μια σειρά εξαφανισμένων νεαρών κοριτσιών θα φέρει την Ούμα και τον συνεργάτη της Πιτ σε μια επαρχιακή πόλη προκειμένου να συνδράμουν την τοπική αστυνομία στην λύση του μυστηρίου. Εκεί θα έρθουν αντιμέτωποι με μια κοινωνία κλειστή που ξέρει να κρατάει καλά κρυμμένα τα μυστικά της. Ένας τσιγγάνικος θρύλος, μια μειονότητα μέσα στην κοινότητα που φαίνεται να συνυπάρχει αρμονικά με την τοπική κοινωνία, μια υπόθεση που έχει τόσο βαθιές ρίζες που κάνεις δεν μπορεί να φανταστεί το πόσο…
“Τα φτερά της Λιβελούλας “ της Νατάσας Γκουτζικίδου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αυγέρη είναι ένα εξαιρετικά ατμοσφαιρικό αστυνομικό μυθιστόρημα που συνδυάζει την ένταση του μυστηρίου με την κοινωνική κριτική. Η πλοκή κινείται γρήγορα και γεμάτη ανατροπές, κρατά τον αναγνώστη σε αγωνία, ενώ οι σελίδες γλιστρούν στα χέρια του. Η πόλη, με τα καλά φυλαγμένα μυστικά, δημιουργεί μια αποπνικτική ατμόσφαιρα. Η παρουσία της τσιγγάνικης μειονότητας προσθέτει μια μυθική διάσταση στην πλοκή, καθώς οι θρύλοι και οι παραδόσεις τους πλέκονται με την πραγματικότητα των εγκλημάτων. Η συγγραφέας καταφέρνει να αποδώσει την πολυπλοκότητα των σχέσεων μεταξύ των πολιτών και των τσιγγάνων, προσφέροντας μια πιο ανθρωποκεντρική οπτική.
Η γραφή είναι πυκνή και γεμάτη εικόνες, με περιγραφές που ζωντανεύουν τον βάλτο και τη σκοτεινιά του. Ο βάλτος λειτουργεί ως ένα σύμβολο της αβεβαιότητας και της απειλής που πλανάται πάνω από την πόλη, ενώ ο χρόνος πιέζει την Ούμα και την ομάδα της να βρουν τον δράστη πριν να είναι πολύ αργά.
Η συγγραφέας φτιάχνει μια απόλυτα ατμοσφαιρική ιστορία, γεμάτη εικόνες που από το πρώτο κεφάλαιο κάνει την κάρδια σου να χτυπάει δυνατά. Τα μικρά κεφάλαια και οι κοφτές προτάσεις δίνουν μια αγωνία στο κείμενο που σταδιακά μεγαλώνει για να κλιμακωθεί φυσικά στο τέλος. Το τέλος λυτρωτικό. Από αυτά που ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει.
Από το οπισθόφυλλο:
Ένας χτύπος σε κάποιο από τα παράθυρα.
Μια λιβελούλα χτυπάει ξανά και ξανά στο τζάμι.
Θα έπαιρνα όρκο ότι με κοιτάζει. Επιμένει. Θέλει να μπει μέσα.
Πατάω τη σκανδάλη. Μία, δύο φορές. Μετά σιωπή.
Το μόνο που ακούγεται είναι το φτερούγισμά της.
Καθώς η ομίχλη πλανάται πάνω από τη μικρή επαρχιακή πόλη και τα θύματα
αυξάνονται, μόνο η ειδική ομάδα του Πιτ Λάρσεν μπορεί να λύσει την υπόθεση και
να ανακαλύψει τον δολοφόνο. Μαζί με τη συνάδελφό του Ούμα, ειδικό στη
δημιουργία προφίλ, καλούνται να ξεδιπλώσουν το κουβάρι, ενώ ο δολοφόνος
παραμένει αόρατος, να απολαμβάνει το κακό που σκορπά.
Λίγα λόγια για την συγγραφέα
H Nατάσα Γκουτζικίδου γεννήθηκε το 1980 στην Αθήνα. Μοιράζει την καρδιά της μεταξύ Αθήνας και Διδυμοτείχου από όπου κατάγεται. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Ελληνικό Πολιτισμό στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κύπρου. Από το 2006 εργάζεται στον χώρο των εκδόσεων αδιάλειπτα. Μεταξύ άλλων, γράφει ταξιδιωτικά κείμενα για να ταξιδεύει το μυαλό της, κάνει copywriting για λογαριασμό μεγάλων εταιρειών και επιμέλειες κειμένων, λογοτεχνικών και μη. Συνολικά κυκλοφορούν είκοσι βιβλία της. Κάποια από αυτά έχουν φιλοξενηθεί σε εφημερίδες πανελλαδικής εμβέλειας, με μεγάλη αποδοχή από το κοινό, ενώ διηγήματά της έχουν βραβευτεί σε διαγωνισμούς. Έχει έναν γιο και μία κόρη. Πιστεύει ότι η οικογένειά της είναι η έμπνευσή της. Ο «Ιανός» είναι το 21ο βιβλίο της. Το λες και blackjack.
