Το βιβλίο που μου έκανε παρέα τις φετινές γιορτές ήταν η ερωμένη των φάρων της Πηνελόπης Κουρτζή από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Και ήταν η πιο «λάθος» επιλογή που θα μπορούσα να κάνω ειδικά για τις φετινές γιορτές. Και αυτό γιατί λίγο η non stop δουλειά, λίγο το κλίμα των ημερών που μας θέλει όλο κάτι να κάνουμε και κάπου να είμαστε, δεν το απήλαυσα όσο θα ήθελα. Και αυτός ήταν και ο λόγος που άργησα να το τελειώσω. Όταν απλά είπα τώρα διαβάζω, το τελείωσα μέσα σε ένα απόγευμα. | |
Η ερωμένη των φάρων είναι η Νατάσα. Ένα παιδί που αντίκρισε την δύσκολη πλευρά της ζωής από την στιγμή που πήρε την πρώτη της ανάσα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα φάρο. Πρώτο αγάπησε σε ένα φάρο και πληγώθηκε σε έναν φάρο. Και από εκείνη την στιγμή έβαλε σκοπό της ζωής της να γίνει η ίδια φάρος. Να γίνει η ίδια φάρος προκειμένου να σώσει, για να σωθεί και η ίδια. Αν τα καταφέρνει στο τέλος δεν θα το πω γιατί θέλω πραγματικά να διαβάσετε αυτό το βιβλίο. | |
Την Πηνελόπη Κουρτζή, την γνώρισα μέσα από τα δεκατρία μπαλώματα και την Νόρα της. Τώρα όμως πραγματικά την λάτρεψα. Έχει μια μοναδική ικανότητα να σκιαγραφεί τους γυναικείους της χαρακτήρες χωρίς καμία υπερβολή. Γήινους, απτούς, ανθρώπινους. Μέσα από την ακατανόητη για ορισμένους συμπεριφορά της Νατάσας δεν μπορείς παρά να μην την αγαπήσεις. Ένα πληγωμένο παιδί που ψάχνει την αγάπη. Η γραφή της βατή, σφιχτή, κατανοητή. Δεν υπερβάλει, δεν χυδαιολογεί . Ένα κείμενο βαθιά συναισθηματικό που δεν γίνεται να μην σε αγγίξει. Δεν θέλω να πω πολλά και να προδώσω ακόμα περισσότερα. Θα πω όμως ότι είναι ένα ρομαντικό μυθιστόρημα που αξίζει όλη την προσοχή που θα του δώσετε. Μην περιμένετε κρυφά νοήματα, συγκλονιστικές ανατροπές. Είναι μια ιστορία που θα μπορούσε να είναι μύθος, θρύλος. Μια ιστορία και μια ηρωίδα που δεν γίνετε να μην την αγαπήσεις… | |
Από το οπισθόφυλλο: Έχω μείνει γνωστή στην ιστορία ως η «ερωμένη των φάρων». Γεννήθηκα σε έναν φάρο και όλη μου τη ζωή δεν έχω κοιμηθεί ποτέ δίχως να με συνοδεύει ο ήχος της θάλασσας. Έχω γίνει βασίλισσα σε κάποιους από αυτούς, δούλα σε άλλους και γοργόνα στους μακρινούς. Έχω κρυφτεί σε αμπάρια, έπιασα τουφέκι και έχω μια αποκρουστική ουλή, η οποία σκίζει το δεξί μου μάγουλο. Γέννησα ένα παιδί, που όμως δεν αγκάλιασα ποτέ. Είδα ναυάγια και κολύμπησα σε μέρη όπου δεν έχει καταφέρει να φτάσει άνθρωπος. Μίσησα και μισήθηκα, πόθησα και με αγάπησαν. Έχω μαγέψει πειρατές και έχω τρέξει γυμνή στα βράχια. Έχω αντικρίσει θησαυρούς αμύθητους, που ούτε καν φαντάζεστε ότι υπάρχουν. Έχω γυρίσει όλους τους επανδρωμένους φάρους που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Και κάποιους που δεν υπάρχουν πια και σώζονται μόνο τα ερείπια τους. Κάθε φορά που έφτανα σε κάποιον από αυτούς, με περίμεναν με ανυπομονησία, γιατί ενώ η θάλασσα έφερνε συχνά στους φαροφύλακες φόβο, δεινά και δυσκολίες, εγώ τους έφερνα πάντα τον έρωτα. Ναι. Έχω μείνει γνωστή ως η «ερωμένη των φάρων», αν και στην πραγματικότητα ήμουν απλώς μια σφοδρά και χωρίς ελπίδα ερωτευμένη γυναίκα. | |
Η Κάθαρση, Φιλομήλα Λαπατα, εκδόσεις Ψυχογιός
Μια υπόσχεση σε έναν ετοιμοθάνατο θείο, ένα έγκλημα που μένει ανεξιχνίαστο είκοσι ολόκληρα χρόνια και μια επιφανής οικογένεια με τρία επίθετα που κρύβει σκελετούς στην
