Το δάκρυ του Χριστού, Lacryma Christi,Η τριλογία της διασποράς 2, Φιλομήλα Λαπατά, εκδόσεις Ψυχογιός.

Η Φιλομήλα Λαπατά γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Σπούδασε δημόσιες σχέσεις, μιλάει ξένες γλώσσες και έχει ταξιδέψει πολύ. Ζει μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας. Στο παρελθόν εργάστηκε στην Αμερικανική Πρεσβεία και σε τράπεζα. Εμπνευσμένη από τις εμπειρίες που απέκτησε στα ταξίδια της και προσπαθώντας να κατανοήσει την ανθρώπινη φύση και τη δυναμική των σχέσεων, οδηγήθηκε από νωρίς στο γράψιμο. Τιμήθηκε στην Ιταλία το 2005 με το βραβείο “Citta di Bacoli” (αρχαία Cuma) και το 2006 με το βραβείο Premio Internazionale per la Cultura “Sebetia-Ter”. Η πολυπλοκότητα των διαπροσωπικών σχέσεων την απασχολεί από πολύ παλιά, και αυτός ο προβληματισμός της αποτυπώνεται στα βιβλία της. Στο νέο της βιβλίο που επανακυκλοφορεί από της εκδόσεις Ψυχογιός Η τριλογία της διασποράς 2, Το δάκρυ του Χριστού, Lacryma Christi, διαπραγματεύεται αυτό ακριβώς. Την πολυπλοκότητα όλων των σχέσεων της Lacryma Christi…
Η Φιλομήλα Λαπατά μας ταξιδεύει στην Σαρδηνία του 1850 όπου γεννιέται και μεγαλώνει η αντισυμβατική ηρωίδα του βιβλίου. Μέσα σε μια επιφανή οικογένεια ευγενών που οι τύποι είναι το άλφα και το ωμέγα. Μέσα σε μια κοινωνία που η γυναίκα δεν έχει κανένα λόγο, η Λάκρυμα Κρίστη τολμά και υψώνει το ανάστημα της, ορθώνει λόγο και άποψη. Από την παιδική της ακόμα ηλικία προσπαθεί να αντιληφθεί τα κακώς κείμενα που συμβαίνουν γύρω της, δίνοντας μια υπόσχεση στον εαυτό της, να μην γίνει σαν και το περιβάλλον γύρω της. Μεγαλώνει σε μια οικογένεια που τα μυστικά περισσεύουν και θα κληθεί να πληρώσει ένα τίμημα που δεν της αναλογεί. Από εκείνη την στιγμή θα αρχίσει ένα ταξίδι αυτογνωσίας και κάθαρσης. Ένα ταξίδι δύσκολο και επίπονο όπως είναι η ίδια η ζωή. Ένα ταξίδι γεμάτο περιπέτειες που όμως η πρωταγωνίστρια μας το έκανε χωρίς να κάνει εκπτώσεις στα θέλω της και στα πιστεύω της.
Για μια ακόμα φορά η συγγραφέας αποδεικνύει πως το ιστορικό μυθιστόρημα εποχής είναι το είδος στο οποίο μεγαλουργεί. Και αυτό γιατί με την συγγραφική της δεινότητα μας τοποθετεί στον χώρο και στο χρόνο τόσο καλά κάνοντας μας μέλη της κοινωνίας εκείνης. Σαν να έχει ζήσει εκείνη την εποχή αποτυπώνει στο χαρτί τα ήθη και τα έθιμα της με τέτοια ευκρίνεια και ζωντάνια που δεν μπορείς παρά να συμπαθήσεις την Lacryma για την ατυχία της να γεννηθεί εκεί. Η Lacryma είναι ένα ζωντανό πλάσμα γεμάτο όνειρα και όρεξη για ζωή, την δική της ζωή, που όμως και αυτή θα κληθεί να ζήσει την ζωή που θα της διαλέξουν άλλοι. Ωστόσο είναι τέτοιος ο χαρακτήρας της που θα φέρει και αυτή την συνθήκη στα μέτρα της. Η αφήγηση της ιστορίας γίνεται σε πρώτο πρόσωπο από την ίδια την πρωταγωνίστρια. Είναι ένας μονόλογος, μια εξομολόγηση καλύτερα της ζωής μιας σπουδαίας οικογένειας, μιας σπουδαίας ηρωίδας. Είναι πραγματικά ένα εξαίρετο βιβλίο εποχής που όλοι θα λατρέψουν και η Lacryma θα μείνει για πάντα χαραγμένη στην ψυχή τους….
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου: «Με λένε Λάκρυμα Κρίστη Ρούγιου, όμως, παρά το πομπώδες όνομά μου, που θα έπρεπε να εμπνέει σεβασμό, κρυφά όλοι με αποκαλούν Maledetta, δηλαδή κακορίζικη. Γεννήθηκα στη Σαρδηνία, ένα νησί που έχει έναν περίεργο άγριο αέρα και κατοικείται από μια ράτσα ανθρώπων κοντών, δραστήριων και θαρραλέων, των οποίων οι μυστηριώδεις ρίζες είναι ανεξήγητες. Όταν κοιτάζω πίσω στη δική μου αρχή, βλέπω πως ήταν κάθε άλλο παρά συνηθισμένη…» Μέσα από τις περιπέτειες μιας ασυνήθιστης γυναίκας, Ελληνίδας από τη Magna Grecia (Μεγάλη Ελλάδα) του 1850, θίγονται σπουδαία θέματα, όπως οι πρωταρχικές θεμελιώδεις σχέσεις μας με τους γονείς και τον Θεό, η υποκρισία της κοινωνίας και της Εκκλησίας, ο θυμός, το μίσος και η εκδίκηση, η αγάπη και ο έρωτας, οι πολύ προσωπικές μας σχέσεις και η συγχώρεση ως στάση ζωής και ανάγκη για ειρήνη. Η ηρωίδα του μυθιστορήματος, ένας ορκισμένος εχθρός του εαυτού της, παντρεμένη με τον επιχειρηματία-οινοπαραγωγό Άγγελου Ρούγιου, έχει περάσει μια εφηβεία τραυματισμένη, μια νιότη σπαταλημένη και μια ωριμότητα πονεμένη. Τώρα, ανίκανη να ονειρευτεί, να νιώσει χαρά και να βρει ικανοποίηση, έρχεται, επιτέλους, αντιμέτωπη με τους δαίμονες που πενήντα χρόνια μεγαλώνει μέσα της, και ξεκινάει ένα οδυνηρό οδοιπορικό προς την αυτογνωσία.

Share:

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Social Media

Most Popular

Categories

On Key

Related Posts

Ρένα Ρώση Ζαΐρη: Τα μυθιστορήματά μου αντικατοπτρίζουν την ίδια τη ζωή, οι ήρωές μου παρόλες τις δυσκολίες, δε λυγίζουν, χαμογελούν, αισιοδοξούν και προχωρούν, παλεύοντας να μεταδώσουν μηνύματα ζωής.

Υπάρχουν κάποιοι συγγραφείς που έχεις “μεγαλώσει” μαζί τους. Σε έχουν πιάσει από το χέρι από την αρχή της αναγνωστικής σου πορείας και δεν σε έχουν

Μαρία Τσιρωνά: Μετά από ένα τραγικό γεγονός δεν είμαστε ποτέ ξανά οι ίδιοι. Συνεχίζουμε τη ζωή μας όμως είμαστε πια διαφορετικοί.

Έχοντας διαβάσει ήδη δυο από τις ιστορίες της κυρίας Τσιρωνά, προσπαθούσα να καταλάβω ποιο ήταν εκείνο το στοιχείο που κάνει τις ιστορίες της τόσο ελκυστικές