Ξεκινώντας να μιλήσουμε για το βιβλίο Οιμωγή του Στέφανου Αλεξιάδη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας θέλω να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα. Σημασία σ’ ένα βιβλίο δεν έχει η ταμπέλα που του βάζουμε. Δεν έχει σημασία αν είναι ψυχολογικό θρίλερ, αστυνομικό, ιστορικό, κοινωνικό ή ρομάντζο. Σημασία έχει να είναι καλό βιβλίο. Το τι σημαίνει βέβαια καλό βιβλίο είναι ξεκάθαρα υποκειμενικό. Ο κάθε άνθρωπος βάζει τα δικά του κριτήρια και για μερικά από τα δικά μου, πάντα σε σχέση με το βιβλίο “Οιμωγή” θα μιλήσουμε παρακάτω. Πάμε να δούμε όμως λίγα πράγματα για την υπόθεση του βιβλίου.
Η Πετρία Φωτεινού κατηγορείται ότι σκότωσε το παιδί της, τον εξάχρονο Ορέστη. Η Πετρία έχει διαγνωστεί με σύνδρομο Άσπεργκερ. Η αστυνόμος Λουκία Θεοδωσίου και ο αστυνόμος β Δημήτρης Βάιος θα προσπαθήσουν να βρουν την άκρη του νήματος πιάνοντας την ιστορία από την αρχή. Και οι δυο θέλουν να βοηθήσουν την Πετρία. Μόνο που η ίδια δεν θέλει να βοηθήσει τον εαυτό της.
Το βιβλίο είναι δομημένο έτσι ώστε να βλέπουμε την ιστορία μέσα από τα μάτια όλων των ηρώων. Μαζί με τους δύο αστυνόμους αλλά και τους μονολόγους της Πετρίας που κυρίως αναφέρονται στο παρόν, έχουμε την αφήγηση του συζύγου Στάθη Φωτεινού που μας αφηγείται το παρελθόν. Έτσι σχεδόν μέχρι την μέση του βιβλίου έχουμε το περίγραμμα που θα κινηθεί η ιστορία μας. Παράλληλα βλέπουμε και την προσωπική ιστορία της αστυνόμου Θεοδωσίου. Το βιβλίο πραγματεύεται πολλά θέματα. Το κυρίαρχο είναι η οικογενειακή κακοποίηση σε κάθε της μορφή.
Το βιβλίο “Οιμωγή” είναι ένα καλό βιβλίο. Είναι από αυτά τα βιβλία που δεν μπορείς να τα αφήσεις από τα χέρια σου και ταυτόχρονα δεν θέλεις να τελειώσουν με τίποτα. Από τα βιβλία που τα απολαμβάνεις αλλά σου αφήνουν ένα κόμπο στον λαιμό και ένα σφίξιμο στο στομάχι. Είναι από εκείνα που όσο φτάνεις προς το τέλος και κοντά στην λύση και ακούς στο μυαλό σου κλικ από τα κομμάτια του παζλ που ενώνονται νοιώθεις να πέφτεις στο κενό.
Ο Στέφανος Αλεξιάδης ξέρει να γράφει. Και ξέρει να γράφει όχι γιατί έχει γράψει καμιά σούπερ πρωτότυπη ιστορία που δεν έχεις ξανά ακούσει ποτέ. Η ιστορία πίσω από την Οιμωγή δεν έχει βγει από το μυαλό κάποιου διεστραμμένου ανθρώπου. Κρύβει μέσα της όλη την Ελληνική παθογένεια που έχει αναθρέψει γενιές Ελλήνων. Η ουσία όλου του βιβλίου δεν είναι το αν η Πετρία είναι αθώα η ένοχη. Είναι όλη η αλληλουχία των γεγονότων που συντελέστηκαν για να φτάσει να είναι κατηγορούμενη. Μέσα από αυτό το πρίσμα λοιπόν θα μπορούσε να είχε συμβεί πριν είκοσι χρόνια ή να συμβαίνει ακόμα και τώρα πίσω από τις κλειστές πόρτες. Ξέρει να γράφει γιατί έχει φτιάξει ένα σύμπαν ηρώων που κανένας δεν θα μπορούσε να υπάρξει μόνος του χωρίς τον άλλον. Γιατί τι θα ήταν η Πετρία χωρίς τον Στάθη της. Τι θα κατάφερνε η Λουκία χωρίς την Ρίτα ή τον Δημήτρη. Και που θα πήγαινε η ιστορία αν η οικογένεια της Πετρίας και της Λουκίας δεν ήταν όπως ήταν. Επομένως ποιος είναι ο πρωταγωνιστής αυτού του βιβλίου; Είναι η Πετρία, ο Στάθης, η Λουκία, ο Ορέστης, η Ρίτα; Ή μήπως είμαστε όλοι εμείς που τις περισσότερες φορές σε θέματα κακοποίησης μένουμε αμέτοχοι;
Ο λόγος του συγγραφέα είναι απλός, λιτός και σύγχρονος. Χωρίς πολλά πολλά λέει αυτό που θέλει να πει. Δεν κουράζει, δεν κάνει κοιλιά. Με κοφτές, έντονες προτάσεις σου μεταφέρει όλα εκείνα που θέλει να σου πει. Οι μονόλογοι της Πετρίας είναι συγκλονιστικοί. Σε τσακίζουν, σε λυγίζουν. Νοιώθεις την παραίτηση της, την πίεση της. Νοιώθεις να ασφυκτιάς μαζί της. Θες να φωνάξεις, να ουρλιάξεις. Στο βιβλίο του Στέφανου δεν έχει σημασία το τέλος, η ανατροπή ή όχι. Σημασία έχει το ταξίδι…
Από το οπισθόφυλλο:
Οιμωγή σημαίνει κραυγή. Κραυγή σπαραχτική. Κραυγή εκκωφαντική.
Είναι, όμως, φορές που οι κραυγές γίνονται συνώνυμο της σιωπής. Ένας θάνατος που σπέρνει τη σιγή.
Ήρωες που κρύβουν το παρελθόν, αρνούνται το παρόν και αγνοούν το μέλλον.
Μια νηνεμία που επικρατεί λίγο, τόσο λίγο που δεν θα μπορέσει να συγκρατήσει την καταιγίδα που έρχεται.
Ποιος είπε ότι μια μάνα δεν μπορεί να σκοτώσει; Κι αν σκοτώσει, παύει να φέρει αυτή την ιδιότητα;
Λέξεις, υποσχέσεις και μυστικά σείουν το έδαφος. Ένα έδαφος που καταρρέει και τότε φθάνει αυτή.
Η ΟΙΜΩΓΗ.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:
Ο Στέφανος Αλεξιάδης γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 1993 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του στην Ειδική Αγωγή και στα Προβλήματα Προφορικού και Γραπτού Λόγου στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Παράλληλα ολοκλήρωσε το τμήμα των Παιδαγωγικών στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος και έχει εκπαιδευτεί στο σύστημα γραφής και ανάγνωσης τυφλών Braille.
Το 2022 υπήρξε κεντρικός ομιλητής του 9ου συνεδρίου TEDx που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Το TEDx talk του αφορούσε την αποδοχή του διαφορετικού.
Το πρώτο του βιβλίο, Τα φτερωτά σανδάλια, κυκλοφόρησε το 2021 και έναν χρόνο μετά απέσπασε το Βραβείο Ελληνικής Εφηβικής Λογοτεχνίας 2022 από τα Public.
