Λίγοι άνθρωποι έχουν καταφέρει να συνδέσουν απόλυτα το όνομα τους με ένα συγκεκριμένο είδος λογοτεχνίας σε βαθμό που να είσαι 100% σίγουρος ότι διαβάζοντας το βιβλίο τους θα πάρεις όλα όσα περιμένεις. Ένα από αυτά τα ονόματα είναι και αυτό της Έλενας Αντωνίου που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την αισθηματική λογοτεχνία. Στην συνέντευξη που ακολουθεί μας μιλάει για το νέο της βιβλίο “Της καρδιάς το πεπρωμένο” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Silk για τους αγαπημένους της ήρωες αλλά και για την σειρά Eros των εκδόσεων Silk της οποίας είναι υπεύθυνη…
- Κυρία Αντωνίου, αρχικά θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας στο bookstories. Θα θέλατε να μας μιλήστε λίγο για εσάς;
Εγώ ευχαριστώ για τη φιλοξενία. Είμαι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Η αισθηματική λογοτεχνία είναι το είδος που έχει κλέψει την καρδιά μου και σε αυτήν έχω αφοσιωθεί. Συνηθίζω να λέω πως η αγάπη νικά τα πάντα. Μου αρέσει να απομονώνομαι και να χάνομαι μέσα στις λέξεις και τις ιστορίες μου. Σπάνια θα με πετύχετε να μην γράφω καθώς η συγγραφή είναι το καταφύγιό μου.
- Το νέο σας βιβλίο «Της καρδιάς το πεπρωμένο», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bell. Θα θέλατε να μας πείτε δυο λόγια για αυτό;
Το “Της Καρδιάς το Πεπρωμένο” είναι μία ιστορία για έναν παράφορο έρωτα γραμμένο από τη μοίρα για να αλλάξει το πεπρωμένο δύο ανθρώπων. Και ακριβώς αυτό πραγματεύομαι σε αυτό το βιβλίο. Το πεπρωμένο και τη δύναμη της επιλογής. Στηλιτεύω τις κοινωνικές διαφορές, τους αποκλεισμούς, το στίγμα που συνοδεύει κάποιες ομάδες ή ανθρώπους, περιγράφω συγκεκριμένα κοινωνικά προβλήματα,
αλλά με φόντο έναν μεγάλο έρωτα που ξεθεμελιώνει τα πάντα και αλλάζει για πάντα τη ζωή των ηρώων μου.
- Ποιο ήταν το αρχικό ερέθισμα που σας οδήγησε να γράψετε την ιστορία του Σεμπάστιαν και της Σιένα;
Φέρω χρόνια μέσα μου την ιστορία τους. Στην εφηβεία μου είχα δει έναν εφιάλτη και όταν ξύπνησα σκέφτηκα ότι αν έγραφα αυτά που “ονειρεύτηκα”, θα ήταν μία τέλεια ιστορία αγάπης. Τότε γεννήθηκε η Σιένα μου, το μοντέλο γαμήλιας μόδας που έφερε την “κατάρα” ότι είναι το μοντέλο που φόρεσε τα περισσότερα νυφικά αλλά δεν παντρεύτηκε ποτέ. Ο Σεμπαστιάν μου γεννήθηκε αμέσως μετά. Το άκρο, το αντίθετο αλλά και το συμπλήρωμα της ηρωίδας μου. Εκείνη πιστεύει στην επιλογή κι αυτός στο πεπρωμένο.
- Τελικά υπάρχει κάτι προδιαγεγραμμένο από το οποίο είναι αδύνατον να ξεφύγει κάποιος στη ζωή, το πεπρωμένο όπως αναφέρετε στο βιβλίο ή όλα γίνονται εντελώς στην τύχη; Τι πιστεύετε;
Να πω την αλήθεια, ποτέ δεν πίστευα στο πεπρωμένο ούτε στην τύχη. Θεωρώ ότι όλα εξαρτώνται από τις επιλογές μας και την προσπάθεια που καταβάλλουμε για να πετύχουμε τους σκοπούς και τους στόχους μας. Ότι την τύχη μας τη φτιάχνουμε μόνοι μας. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια γεγονότα που με κάνουν να σαστίζω και να αναθεωρώ αυτήν τη θεωρία μου. Οπότε προσθέτω ότι υπάρχουν και φορές που βάζουν το χεράκι τους και η μοίρα και η τύχη.
- Πότε γεννήθηκε η επιθυμία να διηγηθείτε στους αναγνώστες τις ιστορίες σας και πώς ξεκινήσατε να γράφετε συστηματικά;
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήμουν βιβλιοφάγος. Γύρω στα 11-12 έπεσε κατά τύχη στα χέρια μου ένα Άρλεκιν. Το διάβασα στα κρυφά και μαγεύτηκα. Τότε δήλωσα ότι όταν μεγαλώσω θα γίνω συγγραφέας και θα γράφω τις δικές μου ιστορίες αγάπης. Συστηματικά έγραφα από 16 ετών, ενώ για πρώτη φορά ιστορία μου εκδόθηκε το 2015.
- Λένε ότι οι συγγραφείς δένονται με τους πρωταγωνιστές τους τόσο πολύ, που δύσκολα βάζουν τελεία στην ψυχή τους μετά την τελεία στον επίλογο της ιστορίας που γράφουν. Συνέβη το ίδιο και σε εσάς;
Γενικώς υπάρχει πολυκοσμία στο μυαλό και την καρδιά μου. Δεν μπορεί να μπει τελεία μετά τον επίλογο. Οι ήρωες είναι πρόσωπα που έπλασες, που γέννησες, που ζούσαν μέσα σου μήνες ολόκληρους. Σκεφτόσουν σαν αυτούς, ενεργούσες σαν αυτούς. Οπότε δεν μπορείς να τους ξεριζώσεις από μέσα σου. Απλώς προστίθενται νέοι. Ιδίως τώρα με τον Σεμπαστιάν και τη Σιένα, μου φαίνεται πολύ δύσκολο να προχωρήσω στους επόμενους ήρωες. Έχω έρωτα μαζί τους.
- Στους ήρωες σας προσθέτετε στοιχεία του χαρακτήρα σας; Έχετε ταυτιστεί ποτέ με ήρωα ή ηρωίδα του βιβλίου σας;
Πάντα οι ήρωες και οι ηρωίδες μου έχουν στοιχεία του χαρακτήρα μου. Όμως, ομολογώ ότι το Πέρα από τις Σκιές είναι το πιο “δικό” μου βιβλίο. Η Ελβίρα είμαι εγώ και ο Ραφαέλο ο έρωτας της ζωής μου.
- Ποιο βιβλίο σας γράφτηκε με πιο παράξενο και αλλόκοτο τρόπο και υπάρχει κάποιο που να κατέχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά σας;
Με παράξενο και αλλόκοτο τρόπο δεν ξέρω, με περιπετειώδη, όμως, θα έλεγα τα Δάκρυα του Πάθους, αφού είναι μια ιστορία που έχω γράψει τρεις φορές. Την είχα γράψει σε γραφομηχανή, μετά την πέρασα σε κομπιούτερ και εκτύπωσα το κείμενο. Ωστόσο, χάλασε το κομπιούτερ και μου είχε μείνει μόνο το εκτυπωμένο κείμενο. Κάποιον χειμώνα, χρειαζόμουν προσάναμμα για το τζάκι και βρήκα έναν πάκο
χαρτιά. Διάβασα βιαστικά και είδα ότι επρόκειτο για μια ιστορία που είχα ήδη στο νέο μου λάπτοπ και έτσι, άρχισα να ρίχνω φύλλα στη φωτιά για να τη δυναμώσω. Και ξαφνικά ενώ αυτά καίγονταν, είδα τα ονόματα “Ανδρέας” και “Λυδία” και αντιλήφθηκα ότι είχα τα χαρτιά εκτυπωμένα μπροστά πίσω και μόλις είχα κάψει το μοναδικό αντίγραφο από τα “Δάκρυα”, που είχα. Έγραψα την ιστορία από την αρχή.
Και ήταν και το πρώτο μου βιβλίο που εκδόθηκε. Αν και κάθε ιστορία μου έχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου, αυτό που θεωρώ εντελώς διαφορετικό και ξεχωριστό είναι το “Για έναν χαμένο παράδεισο”. Είναι το πιο μελαγχολικό και σκοτεινό και ταυτόχρονα το πιο φωτεινό και ώριμό μου ταξίδι. Με βοήθησε να νικήσω τα δικά μου σκοτάδια και να βρω το δικό μου μονοπάτι για τον προσωπικό παράδεισό μου. Γι’ αυτό την αγαπώ ιδιαίτερα.
- Μιλήστε μας λίγο για την ενασχόληση σας με τη σειρά Εros για την οποία είστε υπεύθυνη. Ποια στοιχεία πιστεύετε ότι πρέπει να έχει μια δυνατή αισθηματική ιστορία;
Ξεκινήσαμε την Eros πριν από δύο χρόνια. Αυτή η σειρά ήταν το όνειρο της ζωής μου και όχι μόνο δικό μου. Είμαι σίγουρη ότι και άλλες πολλές συγγραφείς θα επιθυμούσαν και θα ονειρεύονταν να γίνουν μέλος της ομάδας μας. Γι’ αυτό απευθύνουμε κάλεσμα σε όποιον θέλει και πιστεύει ότι μπορεί, άνδρες και γυναίκες, να στείλει τη δική του ιστορία. Όσον αφορά στα στοιχεία μιας δυνατής αισθηματικής ιστορίας πρέπει να έχει καλά ψυχογραφήματα, έντονα συναισθήματα, όμορφες περιγραφές, ολοκληρωμένες προσωπικότητες, καλή πλοκή, και ωραία γλώσσα. Και το σημαντικότερο την ψυχή του συγγραφέα. Η ομάδα που αξιολογεί έχει τεράστια εμπειρία, οπότε φαίνονται αμέσως τα ελαττώματα όπως: η αντιγραφή, η προχειρότητα, η γλωσσική ανεπάρκεια, η αδυναμία, η ανύπαρκτη δομή.
- Τελειώνοντας αφού σας ευχαριστήσω για την πολύ όμορφη κουβέντα θα ήθελα να μου πείτε αν πιστεύετε ότι το ελληνικό αναγνωστικό κοινό είναι πλέον πιο «ανοιχτό» και δεκτικό στις ερωτικές- αισθηματικές ιστορίες ή αν πιστεύετε ότι ήταν ανέκαθεν.
Πιστεύω ότι πείσαμε το ελληνικό κοινό πως η αισθηματική λογοτεχνία έχει άξιους εκπροσώπους, καθώς όταν ξεκίνησα, προσωπικά, βρέθηκα αντιμέτωπη με δυσπιστία και απόρριψη. Είχαν ταυτίσει την αισθηματική λογοτεχνία με κάτι το πρόχειρο και το απλοϊκό και έπρεπε να δώσω μάχη με στερεότυπα. Ωστόσο, πλέον έχουμε κάνει αρκετά βήματα, έχουμε ανοίξει δρόμους, όλο και περισσότερες συγγραφείς γράφουν αισθηματική -τώρα και ερωτική- λογοτεχνία και το είδος ανθεί, ενώ έχει να δώσει πολλά περισσότερα.
