Σήμερα έχω την χαρά και την τιμή να φιλοξενώ στην στήλη των συνεντεύξεων την συγγραφέα του βιβλίου “Δύο ζωές, ένα πάζλ” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Υδροπλάνο, Μαρία Φώσκολου. Πρόκειται για ένα βαθιά κοινωνικό βιβλίο που θα σου γεννήσει μια σειρά από συναισθήματα. Απόγνωση, μίσος, κατανόηση, αηδία και στο τέλος μια κάποια δικαίωση μα και φυσικά λύτρωση. Βλέπουμε την βία που κυριαρχεί στην κοινωνία σε όλες της τις εκφάνσεις, αλλά και την ανοχή που δείχνουμε σε πρόσωπα και καταστάσεις πάλι σαν κοινωνία, αντί να μιλήσουμε και να προλάβουμε το όποιο κακό. Η Παναγιώτα είναι μια ηρωίδα που τόλμησε να διεκδικήσει ένα καλύτερο αύριο, κόντρα σε ότι είχε περάσει. Αν το κατάφερε μένει να το διαπιστώσετε εσείς οι ίδιοι. Με την κυρία Φώσκολου μιλάμε για όλα αυτά, για την αγάπη της για την συγγραφή αλλά και για το νέο της βιβλίο που θα κυκλοφορήσει σύντομα από τις εκδόσεις Υδροπλάνο.
Κυρία Φώσκολου, σας ευχαριστώ πολύ και σας εύχομαι και πάλι καλή επιτυχία.
- Κυρία Φώσκολου σας ευχαριστώ πολύ για την παρουσία σας στο bookstories.gr. Μιλήστε μας λίγο για εσάς για να σας γνωρίσουν καλύτερα και οι αναγνώστες μας.
Καλώς σας βρήκα. Χαίρομαι πάρα πολύ που θα τα πούμε μαζί σήμερα και θα μοιραστούμε τόσα όμορφα πράγματα παρέα. Όσο για μένα, είμαι ένα άνθρωπος που παθιάζεται με ό,τι καταπιάνεται. Είμαι πολύ ενθουσιώδης και συνήθως το μυαλό μου βρίσκεται σε εγρήγορση. Είμαι ρομαντική αλλά ταυτόχρονα πολύ ρεαλίστρια. Μου αρέσει να περνάω χρόνο, τόσο με την οικογένεια μου, όσο και με πρόσωπα που αγαπώ. Συνήθως επενδύω πολλά στις σχέσεις μου με τους άλλους αλλά δεν αντέχω την κοροϊδία. Σιχαίνομαι την υποκρισία και το ψέμα.
- Τι σας παρακίνησε να ασχοληθείτε με την συγγραφή; Είναι κάτι που πάντα το είχατε έστω και στο πίσω μέρος του μυαλού σας;
Όχι, ήταν κάτι που μου βγήκε αυθόρμητα. Ως έφηβη ξεκίνησα να κρατώ ημερολόγιο, αργότερα πέρασα στα λευκώματα της εποχής και στη συνέχεια έγραφα μικρές ιστορίες. Ωστόσο αγαπούσα ιδιαίτερα το τραγούδι και μου άρεσε να γράφω στίχους. Η συγγραφή ενός μυθιστορήματος με επισκέφθηκε ως ενήλικη. Μάλλον η ιδέα είχε ωριμάσει αρκετά και είχε έρθει πλέον η ώρα. Όταν ξεκίνησα δεν είχα ποτέ στο μυαλό μου πως θα έρθει η στιγμή της έκδοσης. Απλά προέκυψε.
- Το δεύτερο βιβλίο σας Δυο ζωές ένα παζλ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Υδροπλάνο. Θέλετε να μας πείτε λίγα λόγια για αυτό; Τι αποτέλεσε έμπνευση;
Η αρχική ιδέα ήρθε γύρω στο 2015 όταν άκουσα για την ζωή μιας γυναίκας. Αυτό αποτέλεσε το έναυσμα για να αρχίσει να πλάθεται στο μυαλό μου η ιστορία. Το «Δύο ζωές ένα παζλ» δεν έχει καμία σχέση με τη ζωή της και βασίζεται καθαρά στη μυθοπλασία. Όλα αυτά τα χρόνια υπήρχε αυτή η ιστορία στο κεφάλι μου μέχρι που αποφάσισα να την αφήσω να ξεχυθεί και στο χαρτί. Εκεί πήρε άλλες διαστάσεις, και έγινε αυτό το βιβλίο που με πολύ χαρά κρατάω σήμερα στα χέρια μου.
- Στο βιβλίο σας αυτό η ηρωίδα σας, η Παναγιώτα, μεγαλώνει μέσα σε κακοποιητικές σχέσεις. Πόσο δύσκολο ήταν για εσάς να περιγράψετε μια τέτοια συνθήκη. Ειδικά στο κομμάτι της πατρικής βίας;
Δεν είναι κάτι εύκολο και χρειάστηκε να σβήσω και να γράψω πολλές φορές αυτά τα σημεία. Θέλει μεγάλη προσπάθεια να μπεις στα παπούτσια ενός τέτοιου ανθρώπου -δεν θα πω πατέρα- γιατί δεν του αξίζει αυτός ο τίτλος. Όμως επειδή στη ζωή μου έχω μάθει να λέω τα πράγματα με το όνομα τους, δεν θα μπορούσα να δημιουργήσω ένα όμορφο περιτύλιγμα για κάτι τόσο σάπιο, ούτε καν στα βιβλία μου. Συνεπώς για μένα δεν αποτελούν κάτι το ιδιαίτερο αυτές οι περιγραφές. Δυστυχώς, είναι η ωμή αλήθεια που συμβαίνει γύρω μας ακόμη και σήμερα. Σαν άνθρωπος, συγγραφές και αναγνώστης, δεν στέκομαι ποτέ στις δύσκολες ή αν θες βρώμικες λέξεις, αλλά κοιτάζω τα μηνύματα πέρα από αυτό που φαίνεται.
- Πως είδατε τις αποκαλύψεις που είδαν το φως της δημοσιότητας τον τελευταίο καιρό σε σχέση με το κομμάτι της ενδοοικογενειακής κακοποίησης; Νομίζετε ότι πλέον σαν κοινωνία είμαστε έτοιμοι να μιλήσουμε ανοιχτά για αυτό το θέμα ή έχουμε ακόμα αρκετά στερεότυπα να καταρρίψουμε;
Δυστυχώς καθημερινά ακούμε για περιστατικά που αποδεικνύουν περίτρανα πως βαδίζουμε ολοταχώς προς την καταστροφή. Όμως είναι στο χέρι μας να αλλάξει αυτή η τροπή που έχει πάρει η ζωή μας και πρέπει, επιβάλλεται να γίνει αυτή η αλλαγή. Συνεχίζουμε να ζούμε με τις πεποιθήσεις του παρελθόντος. Οι πιο νέοι άνθρωποι δηλώνουν πλέον ανοιχτά πως ονειρεύονται ένα διαφορετικό μέλλον, όμως η κοινωνία μας δείχνει να έχει στυλώσει τα πόδια κάτω και να αρνείται να κοιτάξει την αλήθεια κατάματα. Θέλω και πιστεύω πως πρέπει να ανοίγουν πια τα κλειστά στόματα. Δεν πρέπει αν φοβόμαστε να μιλήσουμε. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να καταλάβουμε όλοι.
- Εκτός όμως από το δύσκολο αυτό κομμάτι, το βιβλίο σας αφηγείται και μια μεγάλη αγάπη. Την μια και μοναδική. Πιστεύετε σε αυτού του είδους την αγάπη;
Δεν γίνεται να μην πιστεύεις στην αγάπη. Πώς θα σε αγαπήσουν αν πρώτα δεν αγαπήσεις εσύ; Αν γευτείς τους χυμούς της; Σε κάθε μου βιβλίο χρειάζομαι λίγο έρωτα για να δώσει το άρωμα του στις σελίδες μου. Έτσι κι εδώ μια ωραία μέρα εμφανίστηκε ο Λουκάς μπροστά μου, που με την ορμή της νιότης του, ήρθε να πάρει την Παναγιώτα από το χέρι και να της δείξει την αληθινή αγάπη. Γι’ αυτό και όταν της έδωσε το κομμάτι του δικού του παζλ, της είπε…
«Να το φοράς πάντοτε για να με θυμάσαι. Όταν ξαναβρεθούμε, αυτά τα δυο κομμάτια θα ενωθούν, και τότε το παζλ θα έχει ολοκληρωθεί οριστικά. Γιατί τα δύο κομμάτια είμαστε εμείς, κι όταν ξαναβρεθούμε, τίποτα δεν θα μπορεί να μας χωρίσει!»
- Πριν γράψετε ένα βιβλίο, τι προεργασία κάνετε; Έχετε κάποιο «τελετουργικό»;
Εννοείται! Δεν είναι σκέφτομαι και γράφω η διαδικασία συγγραφής ενός βιβλίου. Χρειάζεται έρευνα, ότι θεματολογία κι αν έχει, και καλή οργάνωση. Θα πρέπει πρώτα να στηθεί η δομή του βιβλίου, οι χαρακτήρες, η βασική πλοκή, ο κεντρικός άξονας επάνω στον οποίο θα εξελιχθεί η ιστορία, να χωριστεί σε κεφάλαια και ένα σωρό άλλα «γραφειοκρατικά» θα έλεγα ζητήματα πριν αρχίσουν οι λέξεις να ξεχύνονται στο χαρτί. Το μόνο σίγουρο είναι πως και η προετοιμασία αλλά και η διαδικασία των σημειώσεων παίρνουν αρκετό χρόνο.
- Έχετε ζηλέψει κάποιο βιβλίο που έχετε διαβάσει και θα θέλετε να το έχετε γράψει εσείς;
Δεν μπορώ να πω ότι έχω πει ποτέ μου «αχ αυτό θα ήθελα να το είχα γράψει εγώ», ωστόσο υπάρχουν κάποια βιβλία που θαυμάζω πολύ τον τρόπο που επέλεξε ο συγγραφέας να δώσει την ιστορία. Έχω εκφράσει την έκπληξη μου για τον έξυπνο τρόπο που επέλεξε να κινηθεί, αλλά ως εκεί.
- Κατά την περίοδο της συγγραφής ενός νέου βιβλίου πώς βιώνετε την καθημερινότητα;
Δεν είμαι από εκείνους που γράφουν καθημερινά. Δεν μου φτάνει ο χρόνος για κάτι τέτοιο και ίσως να μην το θέλω κιόλας. Γράφω όταν νιώσω ότι θέλω να το κάνω. Δεν είναι καταναγκαστική εργασία η συγγραφή. Είναι πάθος, έρωτας…
- Αφήνετε μέρη του εαυτού σας στις ιστορίες σας; Τι θα μπορούσαμε να ανακαλύψουμε για εσάς και την προσωπικότητα σας, διαβάζοντας ένα βιβλίο σας;
Αν το κάνω γίνεται σίγουρα άθελα μου. Πιστεύω ότι όλοι αφήνουμε μερικά ίχνη του εαυτού μας μέσα στα βιβλία μας, όμως δεν νομίζω ότι είναι αρκετά για να αναγνωρίσει κάποιος εμένα μέσα από τα γραπτά μου.
- Έχετε ήδη ανακοινώσει την κυκλοφορία του τρίτου σας βιβλίου και αυτό από τις εκδόσεις Υδροπλάνο. Θέλετε να μας μιλήσετε για αυτό;
Έχω τη χαρά να περιμένω να εκδοθεί το τρίτο μου βιβλίο σε λίγο καιρό. «Αγνή Εκδίκηση» ο τίτλος και μια ιστορία διαφορετική από ότι έχω γράψει ως σήμερα. Μέσα σ’ αυτό το βιβλίο θα συναντήσουμε τρεις βασικούς ήρωες.
Εκτός από τον έρωτα που έχει κι αυτός το δικό του ρόλο μέσα σ’ αυτό το βιβλίο, θα δούμε και τις πτυχές του ανθρώπινου μυαλού.
Τι παιχνίδια μπορεί να παίξει;
Πώς οι σκιές του χθες αγκαλιάζουν το δικό μας αύριο;
Κατά πόσον είμαστε διατεθειμένοι να τις αφήσουμε πίσω μας;
Τελικά οι επιλογές μας καθορίζονται από δική μας απόφαση ή μήπως το υποσυνείδητο μας παίρνει τα ηνία εν αγνοία μας;
Ένα είναι σίγουρο…
«Στα παιχνίδια του μυαλού, τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται…»
Έρχεται το Μάρτιο από τις Εκδόσεις Υδροπλάνο.
- Τέλος αφού σας ευχαριστήσω και πάλι θα ήθελα να σας ρωτήσω αν τελειώνοντας ένα βιβλίο έχετε ήδη στο μυαλό σας το επόμενο ή δίνετε στον εαυτό σας χρόνο για ξεκούραση;
Η αλήθεια είναι ότι μονίμως έχω δύο ιστορίες στο μυαλό μου. Αυτήν που γράφω και την επόμενη. Το ξέρω ακούγεται αστείο, αλλά έτσι είναι. Κι όποτε λέω δεν θα έχω άλλη έμπνευση για κάτι νέο, τότε μου έρχεται μια ιδέα από εκεί που δεν το περιμένω.
