Δημήτρης Σίμος:Η δημιουργία είναι μια διαδικασία, κατά τη διάρκεια της οποίας πρέπει να είσαι ανοιχτός σε ερεθίσματα και όχι κλεισμένος στον εαυτό σου.

Σε κάθε άνθρωπο υπάρχει μια κομβική στιγμή που μια  απόφαση σου αλλάζει κάποιο τομέα της ζωής του. Για έμενα αυτή η στιγμή ήταν όταν έπιασα στα χέρια μου “Τα βατράχια” του Δημήτρη Σίμου. Και από εκεί και πέρα ένας μαγικός κόσμος ανοίχτηκε μπροστά μου. Και αυτό γιατί ήταν το πρώτο αστυνομικό βιβλίο που διάβαζα πότε μου. Και η γνωριμία μου με τον αστυνόμο Καπετάνο ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Μέχρι τότε πίστευα ότι τα αστυνομικά δεν ήταν για εμένα. Ότι θα βαρεθώ σίγουρα, πράγμα που δεν ισχύει, ότι δεν θα βρω το δολοφόνο που είναι και το μόνο σίγουρο.  Ακολούθησαν τα τα “Τυφλά ψάρια” , τα “Τοξικά μάτια” για να κάνω μια στάση στο “Σώσε με” και να καταλήξω στην τέταρτη περιπέτεια του αστυνόμου Καπετάνου “Ο θάνατος του Οδυσσέα” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. 

Με τον θάνατο του Οδυσσέα ο Δημήτρης Σίμος πάει το αστυνομικό μυθιστόρημα ένα βήμα παρακάτω. Βρήκα την υπόθεση εξαιρετικά ευφάνταστη, την πλοκή καταιγιστική και το τέλος μη αναμενόμενο. Η γραφή του πιο ώριμη σε μια από τις καλύτερες στιγμές του. Αφορμή για την κουβέντα που ακολουθεί στάθηκε η μεταφορά του βιβλίου του “Σώσε με” που κυκλοφορεί και αυτό από τις εκδόσεις Μεταίχμιο στην μικρή οθόνη. Θα είναι μια πιστή μεταφορά του βιβλίου; Φαντάζεται τον εαυτό του σε άλλο είδος; Και τέλος θα βρει ο αστυνόμος Καπετάνος επιτέλους λίγο γαλήνη; Αυτά και άλλα πολλά στην συνέντευξη που ακολουθεί. Κύριε Σίμο σας ευχαριστώ πολύ…

 

  • Κύριε Σίμο, αρχικά θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας στη σελίδα μας. Θα θέλατε να μας μιλήσετε λίγο για εσάς;

Καλησπέρα σας, η καλύτερη σύσταση για τον εαυτό μου είναι πως είμαι ένας άνθρωπος που αγαπά να λέει ιστορίες και πολλές φορές να τις γράφει κιόλας.  Έχω σπουδάσει θετικές επιστήμες και ίσως αυτό να με ορίζει ως ιδιοσυγκρασία, αλλά είμαι ονειροπόλος και αυτό να με χαρακτηρίζει ως γραφιά.

 

  • Το τελευταίο σας βιβλίο «Ο θάνατος του Οδυσσέα», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, είναι η τέταρτη κατά σειρά περιπέτεια του αστυνόμου Καπετάνου. Μιλήστε μας λίγο για αυτό.

Στην τέταρτη περιπέτειά του, ο αστυνόμος Καπετάνος περνάει ένα ήρεμο βράδυ με καλή παρέα, όταν ξαφνικά πρέπει να βρεθεί στην ταράτσα ενός ξενοδοχείου. Εκεί, ένας πελάτης απειλεί να πηδήξει στο κενό, μα πριν προλάβει να του αλλάξει γνώμη ο Καπετάνος, δυο σφαίρες παίρνουν την απόφαση και για τους δυο τους. Ένα ταριχευμένο τσακάλι που θα βρεθεί σε ντουλάπι του νεκρού θα αφήσει ένα ηχηρό μήνυμα, με άγνωστο ακόμα περιεχόμενο, και επιπλέον η παρουσία της αντιτρομοκρατικής στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Ευβοίας θα περιπλέξουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα!

 

  • Ποιο ήταν το ερέθισμα για την ιστορία του βιβλίου αυτού; Σας δυσκόλεψε να επανέλθετε στον ήρωά σας μετά το διάλειμμα που κάνατε με το «Σώσε με»;

Πάντα ο τόπος είναι το μέρος. Η σκηνογραφία των βιβλίων μου παίζει για εμένα τον πιο σημαντικό ρόλο. Συνήθως έτσι ξεκινώ, από μια εικόνα της φύσης, ένα μέρος, αυτή είναι η πρώτη μου έμπνευση. Και τις δύο περιοχές, Εύβοια και Θράκη, τις έχω εξερευνήσει και τις γνωρίζω σε βάθος.

 

  • Έχουν ήδη ξεκινήσει τα γυρίσματα για τη μεταφορά του βιβλίου σας «Σώσε με» στη μικρή οθόνη. Μιλήστε μας λίγο για την εμπειρία σας αυτή.

Μια καινούργια θάλασσα που χρειάζεται μια διαφορετική βάρκα. Αυτή την περίοδο ναυπηγώ τη βάρκα.

 

  • Πρόκειται για πιστή μεταφορά ή οι αναγνώστες σας θα βρουν διαφορές;

Είναι μια ορθή, πιστή ( έχω γράψει ο ίδιος το σενάριο των 8 επεισοδίων), αλλά πάνω από όλα ποιοτική δουλειά που ελπίζω πως θα κάνει περήφανο το ελληνικό crime fiction και θα βάλει το λιθαράκι του για επόμενα εγχειρήματα που αφορούν άλλους συναδέλφους, αλλά και για μια σεζόν 2 στο «Σώσε με».

 

  • Τι σας έκανε να ασχοληθείτε με το αστυνομικό μυθιστόρημα; Ποιες είναι οι δικές σας επιρροές από τον κόσμο της αστυνομικής λογοτεχνίας;

Μυστήριο και noir ατμόσφαιρα. Αγαπώ Ιζζό και Μονταλμπάνο.

 

  • Ποια στοιχεία πιστεύετε ότι πρέπει να έχει ένα καλό αστυνομικό μυθιστόρημα;

Να είναι αληθινό. Να έχεις πρώτα ζήσει και μετά να έχεις γράψει.

 

  • Θα βλέπατε τον εαυτό σας σε κάποιο άλλο λογοτεχνικό είδος;

Δεν νομίζω, αλλά ποτέ μην λες ποτέ.

 

  • Κατά την περίοδο της συγγραφής ενός νέου βιβλίου πώς βιώνετε την καθημερινότητα;

Διαβάζω πιο πολύ, βλέπω πιο πολλές σειρές και ταινίες. Η δημιουργία είναι μια διαδικασία, μια διαδικασία κατά τη διάρκεια της οποίας πρέπει να είσαι ανοιχτός σε ερεθίσματα και όχι κλεισμένος στον εαυτό σου.

 

  • Ποια είναι η γνώμη σας για τη νέα γενιά και την εξάρτησή της από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;

Κάθε γενιά έχει τον δρόμο της. Η γενιά αυτή επιλέγει τον δρόμο των social media. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σου δίνουν την ευκαιρία να πεις «Είμαι και εγώ εδώ», αλλά μέχρι εκεί. 

 

  • Τέλος, αφού σας ευχαριστήσω και πάλι θερμά και σας ευχηθώ καλή επιτυχία στα σχέδιά σας, δεν θα μπορούσα να μη ρωτήσω για τον αστυνόμο Καπετάνο που αποτελεί αδυναμία μου. Σχεδιάζετε να βρει εν τέλει λίγη γαλήνη, ευτυχία και ηρεμία στη ζωή του;

Την απάντηση την ξέρει μόνο ο ίδιος, ο αστυνόμος Καπετάνος. Εγώ απλά αφηγούμαι τις ιστορίες του!

 

Share:

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Social Media

Most Popular

Categories

On Key

Related Posts

Ρένα Ρώση Ζαΐρη: Τα μυθιστορήματά μου αντικατοπτρίζουν την ίδια τη ζωή, οι ήρωές μου παρόλες τις δυσκολίες, δε λυγίζουν, χαμογελούν, αισιοδοξούν και προχωρούν, παλεύοντας να μεταδώσουν μηνύματα ζωής.

Υπάρχουν κάποιοι συγγραφείς που έχεις “μεγαλώσει” μαζί τους. Σε έχουν πιάσει από το χέρι από την αρχή της αναγνωστικής σου πορείας και δεν σε έχουν

Ελένη Κουτσούδη- Ιόλα: Ο θείος μου, μου μετέδωσε την αξία του να ενθαρρύνεις νέους που έχουν όνειρα. Για μένα η ζωή χωρίς όνειρα και νόημα, είναι ταξίδι χωρίς πυξίδα. 

Υπάρχουν βιογραφίες ανθρώπων που γνωρίζεις αρκετά καλά και που απλά σου προσθέτουν κάποιες λίγες επιπλέον γνώσεις για την ζωή τους ή κάποιες ίσως πικάντικες λεπτομέρειες

Μαρία Τσιρωνά: Μετά από ένα τραγικό γεγονός δεν είμαστε ποτέ ξανά οι ίδιοι. Συνεχίζουμε τη ζωή μας όμως είμαστε πια διαφορετικοί.

Έχοντας διαβάσει ήδη δυο από τις ιστορίες της κυρίας Τσιρωνά, προσπαθούσα να καταλάβω ποιο ήταν εκείνο το στοιχείο που κάνει τις ιστορίες της τόσο ελκυστικές