Υπάρχουν βιογραφίες ανθρώπων που γνωρίζεις αρκετά καλά και που απλά σου προσθέτουν κάποιες λίγες επιπλέον γνώσεις για την ζωή τους ή κάποιες ίσως πικάντικες λεπτομέρειες που δεν είχαν γίνει γνωστές. Υπάρχουν όμως και βιογραφίες ανθρώπων που ίσως τους έχεις ακουστά, ίσως έχεις διαβάσει αποσπασματικά κάτι για την ζωή τους και που έρχονται με λόγια απλά και κατανοητά να σκάψουν την ζωή των ανθρώπων, που αφηγούνται στις σελίδες τους. Μια από αυτές τις βιογραφίες είναι και αυτή του Αλέξανδρου Ιόλα , γραμμένη από την ανιψιά του, στο βιβλίο ” Ο θείος μου, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΙΟΛΑΣ, Ο άνθρωπος πίσω από τον Μύθο” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας. Στην συνέντευξη που ακολουθεί η κυρία Ελένη Κουτσούδη- Ιόλα μας μιλά για το έργο της και μας δίνει μια γεύση για το τι θα διαβάσουμε στις σελίδες του.
- Αγαπητή κυρία Ιόλα αρχικά θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας στην σελίδα μας. Θα θέλατε να μας πείτε δύο λόγια για εσάς για να σας γνωρίσουν οι αναγνώστες μας καλύτερα;
Εγώ σας ευχαριστώ που σας ενδιέφερε να με παρουσιάσετε στην σελίδα σας.
Γεννήθηκα στην Αθήνα. Ο πατέρας μου και τα αδέρφια του γεννήθηκαν στην Αλεξάνδρεια. Η οικογένεια της μητέρας μου ήταν μετανάστες από την Σμύρνη.
Σαν οικογένεια είχαμε λοιπόν βιώματα, ιστορίες να διηγηθούμε και ιστορικά γεγονότα από πολλά μέρη και τόπους.
Από πολύ μικρή ταξίδευα πάρα πολύ. Ξεκίνησα το σχολείο στην Αθήνα, συνέχισα στο Παρίσι, την περίοδο που ζούσε εκεί και διατηρούσε την γκαλερί του ο θείος μου. Κάθε Σαββατοκύριακο το περνούσα κοντά του και κοντά σε μερικές από τις πιο μεγάλες προσωπικότητες της σύγχρονης Τέχνης.
Τα καλοκαίρια πίσω στην Αθήνα.
Τελικά σπούδασα Κλινική ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης. Το 1975 που τελείωσα τις σπουδές μου, για να καταλάβετε, δεν υπήρχε καν έδρα Ψυχολογίας στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο. Ειδικεύτηκα στην οικογενειακή θεραπεία και εργάστηκα 25 χρόνια ως ψυχολόγος.
Από το 2018 ασχολούμαι με την συγγραφή. Στην φάση αυτή ολοκληρώνω το δεύτερο βιβλίο μου που ελπίζω να κυκλοφορήσει μέσα στο 2025.
Είμαι παντρεμένη και έχω δύο παιδιά.
- Το βιβλίο σας «Ο θείος μου ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΙΟΛΑΣ, Ο άνθρωπος πίσω από τον μύθο» θα έλεγα ότι αποτελεί για εσάς ένα έργο ζωής. Πείτε μας λίγα λόγια για αυτό. Τι να περιμένει ο αναγνώστης να βρει μέσα στις σελίδες του;
Σε ηλικία δεκατεσσάρων και δεκαπέντε, έγραψα δύο βιβλία με ποιήματα με τίτλο “Άνθη και Στοχασμοί”. Και εκείνη την εποχή, το δεύτερο βιβλίο ποιημάτων, το αφιέρωσα στον θείο μου, γιατί είχαμε τόσο στενή σχέση και γιατί θεώρησα, ως έφηβη, ότι με είχε διαμορφώσει ως άνθρωπο και ως προσωπικότητα.
Όσον αφορά την βιογραφία του Ιόλα, τού το είχα υποσχεθεί ενώ ζούσε, ότι μια μέρα θα την γράψω.
Η αφορμή να το ξεκινήσω ήταν όταν το 2017 συνάντησα μια φοιτήτρια της Σχολής Καλών Τεχνών και με ρώτησε αν υπάρχει ένα σοβαρό βιβλίο για την δουλειά του Ιόλα. Κοντοστάθηκα. Δεν υπήρχε σε καμία γλώσσα. Οπότε είπα στο εαυτό μου ότι οφείλω να το ξεκινήσω μόλις βγω στην σύνταξη και έχω περισσότερο χρόνο. Την κοπέλα εκείνη την είχα συναντήσει στην Ταινιοθήκη για την παρουσίαση του ντοκιμαντέρ “ Βίλα Ιόλα”. Ήταν οι πρώτη ομάδα νέων ανθρώπων που με πλησίασαν τα χρόνια εκείνα. Το ντοκιμαντέρ είναι πολύ ενδιαφέρον και υπάρχει ακόμα στο YouTube.
- Στην προσπάθεια σας να είστε όσο πιο αντικειμενική γίνεται, κάνατε μια μακροχρόνια έρευνα συλλέγοντας πολλά στοιχεία που αφορούσαν τον θείο σας. Πόσο καιρό σας πήρε να συλλέξετε όλο αυτό το υλικό και κυρίως να το οργανώσετε;
Όσον αφορά το βιβλίο ήθελα να είναι ένα τεκμηριωμένο βιβλίο με πλούσιο υλικό. Κατά καιρούς διάβαζα πολλές ανακρίβειες και με έθλιβαν.
Είχα μεν πολλά βιώματα, αλλά δεν αρκούσαν για να γραφτεί ένα βιβλίο. Χρειάστηκα τουλάχιστον δύο χρόνια για να ολοκληρώσω την έρευνα και να πάω Αμερική, Παρίσι, Αίγυπτο. Επικοινώνησα με πολλά μουσεία και πρεσβείες. Παραδείγματος χάριν, την περίοδο που ο θείος μου ασχολιόταν με τον χορό και συμμετείχε σε παραστάσεις, εγώ δεν είχα καν γεννηθεί. Ό,τι γνώριζα για την περίοδο αυτή της χορευτικής του καριέρας, ήταν από οικογενειακές αφηγήσεις. Δεν αρκούσαν, όπως καταλαβαίνετε.
Η συγγραφή του βιβλίου μου πήρε περισσότερο από έναν χρόνο. Εργαζόμουν καθημερινά οκτάωρο, με μεγάλη αυτοπειθαρχία.
Το βιβλίο παρουσιάστηκε τον Δεκέμβριο του 2021 στην Ελλάδα και τώρα μεταφράζεται στα αγγλικά προκειμένου να κυκλοφορήσει και στο εξωτερικό.
- Πως είναι να μεγαλώνει κάνεις έχοντας γύρω του την αύρα ενός τέτοιου ονόματος;
Εμένα με ενδιέφερε η προσωπικότητα του. Έμαθα πολλά πράγματα από αυτόν γιατί από μικρή παρατηρούσα τα πάντα γύρω μου. Άκουγα ως νεαρό κορίτσι, τις συζητήσεις του Ιόλα με μεγάλους καλλιτέχνες, τα λόγια τους έχουν αποτυπωθεί στο μυαλό μου.
Όμως όπως γνωρίζετε, δεν υπάρχει στον κόσμο αυτό τέλειος άνθρωπος. Για μένα ήταν σημαντικό να υιοθετήσω τα θετικά μια τέτοιας μεγάλης προσωπικότητας. Και ο Ιόλας είχε πολλά καλά.
- Ποιο είναι το στοιχείο εκείνο της προσωπικότητας του που σας λείπει περισσότερο και ποια στοιχεία του νομίζετε ότι έχετε κληρονομήσει;
Το χιούμορ του. Το πάθος για την δουλειά μου. Δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα να δουλεύεις και να μην κοιτάς το ρολόι.
Το δεύτερο είναι το νοιάξιμο για τους νέους ανθρώπους. Ο θείος μου, μου μετέδωσε την αξία του να ενθαρρύνεις νέους που έχουν όνειρα. Για μένα η ζωή χωρίς όνειρα και νόημα, είναι ταξίδι χωρίς πυξίδα.
- Το πιο θλιβερό για μένα κομμάτι ήταν να διαβάζω για τον κατακερματισμό της μεγάλης συλλογής του καθώς και την βεβήλωση του σπιτιού του. Ποιες είναι οι σκέψεις για αυτό το κομμάτι σήμερα;
Απογοήτευση, θλίψη. Δεν θέλω να τα θυμάμαι! Μεγάλωσα σε αυτό το σπίτι και χρειάστηκαν περισσότερα από 37 χρόνια για να βρω το κουράγιο να περάσω απ’ έξω.
- Από την ανάγνωση του βιβλίου αποκόμισα την αίσθηση ότι ο θείος σας έφυγε πληγωμένος και βέβαια μη δικαιωμένος. Ωστόσο πιστεύετε ότι έφυγε δίνοντας συγχώρεση για όλα αυτά που τον πλήγωσαν;
Τον τελευταίο χρόνο της ζωής του δεν ήταν σε θέση να σκεφτεί. Δυστυχώς.
- Τέλος αφού σας ευχαριστήσω πολύ και πάλι θα ήθελα να μου πείτε τι θα θέλατε να κρατήσουμε όλοι σαν ανάμνηση από τον θείο σας. Ποια ήταν η φράση που τον αντιπροσώπευε και θα θέλατε να τον θυμόμαστε για αυτή.
“I don’t sell art.
I make people fall in love with the artworks I adore”
(Δεν πουλάω Τέχνη. Κάνω τους ανθρώπους να ερωτεύονται τα έργα Τέχνης που λατρεύω).
